Ursa patrino de Siberio

negxmonto

　　En somero de pasinta jaro, mi estis akompanita de tradukisto Bao lango por intervjui en suda Siberio. Atiginte tien ni rekontiĝis kun De wei. Li aĝis sesdek jarojn, kaj havas rozkoloran haŭton. Liaj okuloj estis tiel scivolemaj kiel la okuloj de trijaraj beboj. La antaŭa maldektra brako makas al li. La signifo de lia nomo en rusa lingvo estas "du arboj" Sur la muro de lia hejmo pendas ekzenplero de ursa kranio. La rigrado de urso estis naiva kiel De wei. Ĝi malfermeris sian buŝon, kaj la flankaj dentoj de ĝi estis rompitaj ( aŭ:jam rompiĝis ). Sur ĝia kapo estis fresa florkrono. De wei mendiris multe antaŭ la urso. Bao lang diris la mi, ke "du arboj" rakontis (aŭ:diras)al urso. :"Ursa patrino, la rivero de An jia la jam altiĝis je nun metro. En arbaro floris kelkajn sovaĝajn florojn. Monta pinto Bai te verdiĝis je posttagmezo.
　　Mi sentas mian dorson streĉa (aŭ:streĉe) pro la aŭdado. Oh tre mistero! "Bonvolu rakonti pri urso! "|Bao lang diris: "Tio estis rakonto pri urso! "Diriante De wei trinkis bieron:"En tiu jaro, mi iris al Sa yan montoĉeno orienta flanko de bi lie 兑kun mia filo Zhu ge por kapti ĉamon. Post kiam Zhuge trinkis la akvon de montfluejo, li ekmalsaniĝis. Mi supozis, ke en la akvo estas urinon de nigra mustelo. Pro tio ni devis loĝi en la monto dum sep tagojn. Dum la tempo ni jam formanĝis ĉiuj sekan viandon. Sed tiam la sovaĝa frukto ankoraŭ ne elkreskis. Pro tio ni ambaŭ baldaŭ mortiĝios de malsato, sed Zhu ge povis morti de malsato nune.
　　"Tiam ĉiuj besto ankaŭ ne povis trovi manĝaĵon pro en printempo! Do ili ankaŭ ne povas eliri. Pro tio(aŭ:tial) mi ne kaptas ĉasaĵon. Vesperon de iu tago, la bonŝanco iras al mi ke trovas ursidon ĉe la groto. Ĝi ne povis iri pro la malsato, ĝi lekis sian manplanon kaj hurlis. Mi prete subportas mian ĉaspafilon. Tiam aŭdiĝis tremado en la aero. Pro tio la folioj, kiuj ĵus kreŝiĝis el la arboj ankaŭ tremis-───iu ursino mallaŭde hurlis post la arbo. Tiu estis ĝi. (De wei montris al ni ekzemplero, kiun pendis sur la muro. ) Tiam mi komprenis, ke mi me rajtis direkti mian pafilon al ĝia ido. Pri tio mi demetis mian pafilon. La ursino sin turne foriris. Ĝi iris tre malrapide, ĝia malforto estis eble pro tio, ke manĝaĵao mankas al ĝi. Mi vidis al kiu ĝi iris. Subite mi konprenis, kie kuŝas mia filo. Ankaŭ mi ŝancele revenis, kaj vidis, ke Zhu ge kuŝis sur la arbbranĉo. Li vidis min, kaj turnis sian kapon. Ĉar en mia mano estis nenio ĉasaĵo. (Li vidis, ke en mia mano estis nenio ĉasaĵo. Do li turnis sian kapon. )La ursino vidis nin post la arbo, kiu malproksimis de ni nur dek kaj kelkaj metroj. Post momento ĝi foriris. Kiam ursino revenis kun sia ursido, ili staris kaj vidis nin. (revenante, la ursino kun sia ido, ili staris kaj vidis nin)
　　"Kio estis signifo de tio?" Bao lango demandis."Tio signifis, ke se ili ne havis manĝaĵon por manĝi, certe ili povas morti de malsato. Do ili volas formanĝi nin. Sed ni ankaŭ ne havis manĝaĵon por manĝi kaj volas formanĝi ilin. Tamen la ursinon mi ne kapablis mortigi je unu pafo, eble ĝi sin ĵeros al mi, kiam mi ŝarĝos la pufilon. Sed mi povis mortigi ursidon je unu pafo, tiam ursino povis mortigi mian filon je unu bato. Estis feliĉe, ke mi havas pafon. Ĝi ne kuraĝas tio fari.
　　"Ni ambaŭ tenas tiel senmove. Sed mi filo Zhu ge jam svenis pro laksado, seniĝo je korpaj likvaĵoj kaj malsato. Kvankam en mia koro estis tre afliktita, tamen mi ne havis bonan metodon por fari. Se mi movas, certe ursino povis sin ĵeti al mia filo.
　　" La okuloj de ursino ĉiam rigradis mian pafon. Antaŭ la pafilo ĝiaj malgrandaj okuloj plenis de konfuzeco kaj adoreco. Bone! Mi levis mian pafon kaj iris al krutaĵo ───Ĉirkaŭ dek paŝo post mia korpo estis ie krutaĵo. Mi rompis mian pafilon sur la ŝtono. Mi for ĵetis mian pafon al krutaĵo. La ursino vidis tiun ĉi blidon. Ĝia kapo kiel hakilo frapoĝis kontraŭ tero. Tio estis ĝia dankemo al mi. Mi vidis ĝian verŝan larmon. Tiu ĉi foje ni ambaŭ estis je ĵusteco. Mi pesis, ke ni ambaŭ luktas. Se ne vi ambaŭ foriros kial fremuoj.
　　"La ursoj ne foriris, sed ankaŭ ne sin ĵetis la ni. Tiu ĉi foje mi ne havas bonan metodon por ni. Mi difektas mian pafilon por tio, ke mi ne vundigos vin. Kion vi volas min faru?Mi plu pesis, ke ursino eble volis serĉi iom da manĝaĵo por sia ido. Mi fremis mian okulojn kaj trancis mian maldekstran antaŭbrakon per trancilo kaj ĵetas la brakon al ili. Oh Dio!  Ursido ŝiris kaj mordis mian maldekstrabrakon. Sur la brako ankoraŭ estis miaj fingroj. Vi ne atendas la sekvan okazaĵon. La ursino proksimiĝas al mi por leki mian vundon. Ĝia lango kun dornoj lekas la sangon sur de mia vundo. Mi fermis mian okulojn kaj diras al la ursino:" Manĝu min !  Sed ne vundu mian filon.
　　Mi eble sevnas pro la doloro. Fine mi vikeĝis pro la hurlado de ursino. Ĝi vidis min. Poste ĝi sajne freneza kuregis al krutaĵo. Ĝi sin ĵetis el al krutaĵo. Post longa tempo mi do komprenis, ke ursino sin mem mortigis. Ĉu vi sciis, ke bestoj neniam povas fari sinmortigon. Sed ursa patrino saltis el krutaĵo el krutaĵo. Mi tremas de timo kaj rampas al krutaĵo, kaj vidis, ke ursino kuŝas sur ŝtono. Ĝia nazo kaj buŝo plenis de sango kaj mortis.
　　"Diru al ili la rezulton de tiu ĉi afero De wei ". Gvidisto Hui teng diras."La rezulto de tiu ĉi afero estas, ke ni vivas ĝis nun ". Li diris.
　　"Ni diris pri la ursoj ". Hui teng atentigu lin."Ve !  Ni vivas ĝis nun pro tio, ke ni jam manĝis la ursinaĵon. Poste mi ankoraŭ vadis en glacia akvo kaj kaptis multajn fiŝojn por ursido. Do ĝi manĝas ĝis sate kaj foriris. Ĝi───( Li montis la ekzempleron)revenante hejme mi portis ĝin.
　　Mia vundo resaniĝis pro la lekado de ursino ". De wei metis ciharedon de marko de Hong he en la buŝo de ursino kaj verŝis iom da biero sur ĝia kapo.
　　"En kiu jaro tiu ĉi afero okazis?" Mi demandis "En tiu jaro kiam Pu jing ĉasis la tria foje en Tu Wan."Li respondis.
　　"En 2006 jaro." Hui teng diris "2006en sibero okazis tiu afero, ke homo kaj ursino kunlaboris por la vivo de siaj filoj. Tio estas neimagebla. Por ursido la ursino povis havi tiom da kuraĝo.