［转帖］Rakonto "Amikanto"

anniespera

［转帖］Rakonto "Amikanto"

anniespera

Amikanto Parto1 el 40
  Amikanto estis ĉiam scivolema knabo. Ekde la momento de sia naskiĝo, li komencis esplori la mondon ĉirkaŭ si. Estante bebo li jam frenezigadis la patrinon per gustumi, tuŝi, kaj flari ĉion kion li povis kapti.


Komenco Sekva parto >>

anniespera

Amikanto Parto2 el 40
  Lia deziro por lerni estis neniam satigebla, kaj apenaŭ li ekparolis, li komencis fari demandojn similajn al ??Kial la suno estas varma??? kaj ??Kial estas la akvo blanka??? Ju pli li demandis, des pli freneza iĝis la patrino klarigante ??Ĉar ĉiam estis tiel!?? Amikanto neniam vere komprenis, kion volis diri lia patrino, kaj neniam kontentis je ŝiaj respondoj. Li nur iĝis pli kaj pli scivolema.


Komenco << Antaŭa parto || Sekva parto >>

anniespera

Amikanto Parto3 el 40
  Dum Amikanto fariĝis pli aĝa, li komencis lerni pli kaj pli pri la ĉirkaŭa mondo. Ju pli li lernis, des pli da demandoj li havis, kaj li ĉiam emis dubi pri tio, kion oni instruis al li. Plej interesis lin la mondo ekster lia vilaĝo Bluejo. Li konis tre malmultajn homojn, kiuj iam vojaĝis trans la limoj de la vilaĝo aŭ almenaŭ imagis, kio estas ekstere. Multaj ŝajnis eĉ timi la eksteran mondon. Sed Amikanto ĉiam sentis, ke io bona kaj interesa lin atendas trans la limoj de la malgranda mondeto, en kiu li vivis.


Komenco << Antaŭa parto || Sekva parto >>

anniespera

Amikanto Parto4 el 40
  La plej granda heroo de Amikanto estis lia onklo, kiu estis unu el la malmultaj vilaĝanoj kiuj estis vojaĝintaj trans la pintoj de la Lazuraj Montoj. Kiam ajn la onklo de Amikanto revenis de siaj vojaĝoj, Amikanto kuris renkonti lin kaj demandi milojn da demandoj pri la strangaj kaj mirigaj aferoj, kiujn vidis lia onklo. Amikanto ŝategis aŭskulti rakontojn pri landoj de ekzotaj koloroj kaj homoj, kiuj vidas la mondon per malsamaj okuloj ol homoj en la vilaĝo de Amikanto. De temp?? al tempo la onklo de Amikanto portis al li malgrandan donacon por memorigi al li la mirindajn rakontojn aŭditajn.


Komenco << Antaŭa parto || Sekva parto >>

anniespera

Amikanto Parto5 el 40
  Iun tagon okazis ke la onklo de Amikanto revenis post neordinare longa vojaĝo. Tial Amikanto kuris duoble pli rapide al la domo de la onklo, atendante eĉ pli mirindajn rakontojn kaj donacojn ol iam antaŭe. Kiam li alvenis, lia onklo salutis lin per granda ĉirkaŭbrako, kaj antaŭ ol Amikanto povis komenci demandi siajn milojn da demandoj, la onklo diris al li, ??Amikanto, venis tempo por ke mi diru al vi gravan rakonton. Ĝi nomiĝas La legendo de la Suno kaj la Tero, kaj ĝi helpos al vi kompreni la enigman mondon ĉirkaŭ vi dum vi lernos kaj malkovros pli kaj pli. Do aŭskultu kaj memoru tion, kion mi diros al vi????


Komenco << Antaŭa parto || Sekva parto >>

anniespera

Amikanto Parto6 el 40
  ??Iam, antaŭ ol la popoloj estis disigitaj, kiam ĉiuj vidis la veran lumon Sunan kaj parolis havante samajn pensojn, estis granda riĉo por ĉiuj homoj. La Suno neniam iris suben kaj la homoj prosperis de la malavara lumenergio de la Suno kaj de la varia fekundeco de la Tero.


Komenco << Antaŭa parto || Sekva parto >>

anniespera

Amikanto Parto7 el 40

Sed kvankam la homoj havis ĉion necesan, ili ne estis kontentaj. Ili blindiĝis pri la donacemo de la Suno kaj la Tero; kaj finfine la Suno, la pli ĵaluza de la du, kriis, ??Se la homoj ne laŭdos min por tio, kion mi provizas al ili, do mi ne plu benu ilin kiel nun! Vere, de post ĉi tiu tago mi iros por ripozi ĉiutage, ĝuste kiel ili faras.?? Do, tiel li faris. Ĉiuvespere li foriris al la Okcidento kaj revenis ĉiumatene de la Oriento, kaj tiel estis nokto.


Komenco << Antaŭa parto || Sekva parto >>

anniespera

Amikanto Parto8 el 40
  Komence, la homoj estis ŝokitaj kaj denove ekadoradis la Sunon, preĝante ke li revenu ĉiumatene. Sed dum pasis tempo, ili forgesis pri la tempo antaŭ kiam ekestadis tago kaj nokto. Ili komencis kredi ke la Suno revenos ĉiun matenon, simple ĉar li estis veninta ĉiun antaŭan matenon. Do denove ili ignoris la donacojn de la Suno.


Komenco << Antaŭa parto || Sekva parto >>

anniespera

Amikanto Parto9 el 40
  La homoj tiam provis konkeri la nokton. Ili malkovris la sekreton de fajro kaj komencis bruligi ĉiom da trovebla ligno kiel anstataŭon por la lumo de la Suno. Ĉi tio tre kolerigis la Teron, ĉar ŝiaj donacoj estis senzorge malŝparataj, do ŝi levis la montojn kaj metis la dezerton por protekti sian arbaron, kaj disigis la kolorojn je la landoj, por ke homoj ne povu lerni kaj prosperi kiel antaŭe. Do, la Tero estis dividita je ses ondolandojn: Blua Oceano, la Lazuraj Montoj, la Verda Arbaro, la Flava Dezerto, la Ruĝaj Kampoj kaj la Viola Horizonto... kien la Suno iris por ripozi.


Komenco << Antaŭa parto || Sekva parto >>