(Ankaŭ ĉi-foje ni citas al la sinprezenta letero de la aŭtoro: “Mi estas juna instruisto en mazgrada lernejo. Eklernis esperanton en 1957. Nun Esperanto estas mia nura konsolo en mia malfacila migrado.” — Noto de la Redaktoro)
I. Odore floras krizentem’ Mirinde nobla, neĝe pura,
Dum blovas frosta vent’ en ĝem’ Odore floras krizantem’.
Jam mortas papili’ en trem’ , Sed ridetadas flor’ ebura, Odore floras krizantem’ Mirinde nobla, neĝe pura.
II. L’ arbaro pro la prujn’ebrias, Ruĝanta sange en aŭtun’.
La mondo bela idilias, L’ arbaro pro la prujn’ ebrias.
Susuro min —ve —emocias, Sed baldaŭ vintro venos nun! L’ arbaro pro la prujn’ebrias, Ruĝanta sange en aŭtun’.