|
La naŭan de julio, 2011 varmega
Mia sonĝo
Ĉiu en la mondo eblas fari sonĝon. Hieraŭ nokte mi faris strangan sonĝon. Mia sonĝo estas jena:
Nia instruistino kondukis nin fari ekskurson al la plaĝo . La plaĝo konsistis el du patroj, unu el ĝi havis tri murojn kaj grandan pordon al la alia parto, kiu havis belan pejzaĝon kaj proksimis al la maro. En la plaĝo estas multe da homoj. Iujn mi ne konis, aliajn mi ŝajne sciis. Ĉar ŝajnas al mi , ili estis miaj lernantoj kaj kolegoj. La instruistino kun la plejparto el la homoj estis ĉe la flanko de la plaĝo kun pejzaĝo. Ili tie kantis, dancis kaj ludis ludon kun plezuo. Dum mi estis ĉe la franko de la plaĝo kun muroj. Mi tre enivis ilin kaj volis aliĝi al ili. Sed instruistino informis, ke tiu, kiu kolektis sufiĉe multan konkon, povas iri tien. Ĉirkaŭ mi anakŭ estis multe da homoj kaj ili estis malvarmaj kaj malatentis sin unu al alia. Iuj ŝajne ne zorgis pri ĉio, kaj ili dormis kvazaŭ ekzistis neniu en liaj okuloj; dum aliaj klopodis por kolekti konkon. Eble ankaŭ ili volis iri tien. Mi nur aliĝis al ili por fari la samon. Mi kolektis kaj kolektadis la konkon por longa tempo. Kiam mi kolektis sufiĉe multe, mi trovis, kien mi forgesis meti la konkon,kiun mi jam kolektis. Mi maltrankvile serĉis la konkon ĉie, sed nenion trovis. Mi baldaŭ ploris kaj miaj larmoj staris en miaj okuloj pro maltrankvileco, sed ĉiuj turnis al mi la dorson. Mi estis ege malĝoja. Mi povis fari nenion alian ol plue serĉi. Fine mi trovis la konkon, mian trezoron. Tiam mi refoje trovis alian strangan aferon , krom mi ĉiuj malaperis. Tio konfuzis min. "kien ili iris?" Venis al mi neniu ideo. Mi timis, malĝojis, malesperis......Poste mi ne sciis ian kialon, ke mi alvinis al la domaro. La domaro estis tiel alta kvazaŭ ĝi volus etendi al la ĉielo. Pli da etaĝoj, pli da ŝtuparoj. Mi iris tien kaj reen en la etaĝoj kaj ŝtuparoj por renkonti iun. Sed vane! Kiam mi dronis en nigra humoro, mi subite aŭdis ies voĉon vokantan min.....
Tiam mi vekiĝis. Mi sentis mian koron peza, kvazaŭ ĝi estus premita per ŝtono. Jam fariĝis frumateno. Mi malfermis duone miajn okulojn por rigardaĉi(我想表达:瞄一眼,不知道这样表达合不合式)la vekhorloĝon unu monenton. La vekhorloĝo baldaŭ batis la sesa. Laŭ antaŭa kutimo mi ellitiĝis, ĉar mi kutime precize ellitiĝas je la sesa. Sed ĉimatene mi ankoraŭ estis dormema pro laceco. "Nu! Mi volas dormi momenton!"Mi diris al min mem kaj tuj endormiĝis! |
|