|
Cxijare, mi denove kreskis je unu agxo. En mia familio mi kun mia plijuna fratino estas samagxaj. Alivorte, mi estas tiel agxa kiel mia fratineto. Cxu homoj en nia agxa povas ellerni lingvon? Majstro diris al mi, ke kompreneble jes, oni povas tion fari ecx en pli granda agxo. Eble iuj estas pli agxaj, malpli sxagaj! Sed ne gravas la agxo, sed la kuragxo. Mi kredas, ke mi povos farigxi veterana Esperantistino per mia peno en lernado. El cxiuj miaj familianoj mia patro estas la plej agxo kaj mia patrino aspektas multe pli agxa lo sxi fakte estas. sxi jam farigxis blankharulino pro perdo de jaroj kaj superis la agxon de sesdek jaroj. La agxo maljuna ne estas oportuna, cxu ne? Cxar la penso de la muljunularo estas ne tiel rapida kiel en sia bela agxo, siaj manoj cxiam tremetas kaj siaj kondutoj estas ne plu movlertaj. Sed la maljunularo havas valorajn vivspertojn lernindajn por ni. La kreskado de homoj travivas tiujn tempojn de infaneco, knabeco, juneco, vireco gxis maljuneco. kiam ni ankoraux estis en la ventro de la patrino, ni estis fetoj dezirantaj vivon. Poste naskigxo ni farigxis novnaskito, sucxinfanoj, beboj,kaj tiel plu. gxis fino de vivo, ni denove komencos novan vivon. Tio estas vivo de la homo! |
|